CO2-compensatie versus recycling: wat is het verschil?

We horen voortdurend over koolstofcompensatie en recycling.

Door de vervuilde mist lijkt CO2-compensatie recycling te hebben vervangen als de Everest van groen leven.

Is compensatie gewoon een groenwasserij om het imago van grote bedrijven op te poetsen?

Bovendien, als bedrijf en als klant, welke moeten we prioriteit geven?

Recycling - verleden tijd?

Recycling is de methode om nieuwe producten te maken van materialen die anders als afval zouden worden weggegooid. Het is zeker geen nieuwe uitvinding.

Al in de prehistorie werden kapotte gereedschappen hergebruikt als materialen schaars waren.

Recycling wordt in de moderne beschaving al opgemerkt sinds 9^th eeuw Japan maar de schadelijke impact die afval heeft op al het leven op aarde is tot nu toe nog niet echt begrepen.

Moderne recyclingmethoden hebben dit proces onherkenbaar gemaakt.

Waarom wordt slechts 9% van het menselijk afval gerecycled, terwijl er meer mogelijkheden zijn om te recyclen dan ooit tevoren?

Van plastic tot telefoons, van glas tot organisch afval: er is maar weinig dat niet op een verantwoorde manier kan worden weggegooid.

Maar ondanks dit ongekende besef van de noodzaak om te recyclen, lijkt het erop dat de mens zijn eigen advies in de wind slaat.

Een recent onderzoek onthulde dat van al het plastic afval dat mensen produceren, 79% op stortplaatsen of in de natuur terechtkomt, 12% wordt verbrand en, zoals eerder vermeld, slechts 9% wordt gerecycled.

Recycling kan voorkomen dat miljoenen tonnen materiaal op stortplaatsen terechtkomen. Een stortplaats is hetzelfde als het probleem onder het tapijt vegen: het begraven en opstapelen van gigantische hoeveelheden afval verschuift het probleem gewoon zonder het te laten verdwijnen.

Omgekeerd heeft de maatschappij enorm veel baat bij recycling, op meer manieren dan je je kunt voorstellen.

Recycling: Het goede, het slechte en de stortplaatsen

Energiebesparing is het grootste milieuvoordeel van recycling.

Dit komt omdat er enorme hoeveelheden energie worden bespaard bij het hergebruik van een product in vergelijking met de vervuiling die wordt veroorzaakt wanneer natuurlijke hulpbronnen en grondstoffen worden omgezet in nieuwe producten.

Andere voordelen van recycling zijn:

• Vermindering van lucht- en watervervuiling
• Vermindering van broeikasgassen
• Behoud van natuurlijke hulpbronnen
• Groter bebost land en open ruimte
• Minder zwerfvuil en meer ongerepte natuurlijke landschappen en leefgebieden voor wilde dieren

Vervuiling is echter het grootste nadeel van recycling.

Het wordt veroorzaakt door ons, de consumenten.

Dit zou ook moeten betekenen dat we deze kwestie kunnen terugdraaien.

Mensen met de beste bedoelingen kunnen per ongeluk niet-recyclebaar afval mengen met hun wegwerpafval, wat betekent dat een hele partij recyclebaar afval vervuild en dus onbruikbaar kan worden.

Zoals we bespreken in onze Ultieme gids voor papierrecyclingEen gebruikte afhaalpizzadoos kan je week aan papier- en kartonrecycling verpesten.

Verontreiniging heeft verschillende oorzaken:

• Minimale voorlichting over wat kan worden gerecycled
• Verschillende gebieden kunnen verschillende dingen recyclen
• Recycling van gevaarlijke producten: naalden, luiers en pesticiden
• Voedsel en vloeibaar afval dat niet schoon is
• Producten die niet gerecycled moeten worden: plastic zakken enz.

Gemiddeld, 25% van de recycling is vervuild. Dus elke één op de vier gerecyclede items is nutteloos en wordt automatisch weggegooid op een stortplaats.

Effecten van verontreinigde recycling:

• Producten die hergebruikt hadden kunnen worden, gaan rechtstreeks naar de stortplaats.
• Het scheiden van vervuild afval kost meer tijd en maakt recycling dus duurder
• Vervuiling kan machines verstoren of zelfs kapot maken, waardoor er meer tijd nodig is om ze te repareren, wat recycling weer duurder maakt.
• Gevaarlijk afval kan werknemers blootstellen aan gevaarlijke werkomstandigheden

Helaas is het hedendaagse recyclen een zoetgevooisde term geworden voor de reis die het meeste plastic aflegt naar zijn vakantiebestemming: een stortplaats.

Koolstofneutraal - Niet op de schutting zitten

Koolstofneutraliteit werd bekend in 2006 toen het in de VS werd uitgeroepen tot het favoriete woord van de Oxford Dictionaries.

Producten of diensten die als koolstofneutraal worden gekarakteriseerd, hebben geen netto uitstoot van CO2 in de atmosfeer tot gevolg.

Om het label CO2-neutraal te krijgen, moet een product of dienst een van de volgende twee dingen doen:

• Vereisen geen koolstof om te produceren

OF

• Alle koolstof die vrijkomt tijdens de levensduur compenseren in compensatieprojecten

Compensatie is een manier om anderen te betalen om hun uitstoot te verminderen of CO₂ om je eigen uitstoot te compenseren en je ecologische voetafdruk te verkleinen.

Het planten van bomen, het bouwen van windmolenparken en het schoonmaken van de oceanen van plastic zijn veel voorkomende soorten compensatieprojecten.

Zie CO2-compensatie als een bank aan wie je je schuld afbetaalt.

In plaats van schuld betaal je echter de koolstof die je produceert af door deze ergens anders te compenseren via een compensatieproject, zoals de projecten die we ondersteunen in Brazilië en Nicaragua.

Koolstofcompensatie zal enorme hoeveelheden CO2 absorberen die wij mensen produceren en voorkomen dat het in onze atmosfeer terechtkomt.

Warmer worden

De meeste producten gaan van de oogst naar de productielijn, naar het einde van de lijn: de klant via de bezorgdienst.

Veel bedrijven hebben moeite om al deze productiefasen koolstofneutraal te houden. Daarom hebben koolstofcompensatieprojecten een razendsnelle opkomst gekend.

Het idee is dat voor alle broeikasgassen die worden uitgestoten bij de productie van een product, een equivalent gewicht aan CO2 wordt geabsorbeerd dankzij koolstofcompenserende producten. In het ideale geval wordt die absorptie bereikt binnen de levensduur van dat product.

De toenemende wereldwijde druk om oplossingen te vinden om de klimaatverandering op te lossen, af te remmen of ongedaan te maken, heeft er ongetwijfeld voor gezorgd dat compensatie sneller op de voorgrond is getreden.

Na de Overeenkomst van Parijs en COP26 wordt verwacht dat alle deelnemers koolstofneutraliteit bereiken om te voorkomen dat de temperatuur op aarde met +1,5°C stijgt.

Wereldleiders zijn nu druk bezig om de nationale en internationale doelen te halen die zijn gesteld om te voorkomen dat de temperatuur +1,5°C wordt.

Er zijn enkele grote stappen beloofd in de koolstofneutrale competitie om dit te voorkomen:

• De regering van het Verenigd Koninkrijk wil dat Groot-Brittannië in 2050 net-nul is.
• Het VK heeft de productie en verkoop van nieuwe dieselauto's verboden vanaf 2030
• De VN heeft zich verplicht tot nuluitstoot in 2050.

Deze 'netto nul'-verplichting van de VN komt op een moment dat uit onderzoek blijkt dat 68% van de wereldwijde uitstoot afkomstig is van de tien landen met de hoogste uitstoot van broeikasgassen.

Verbazingwekkend genoeg is 46% van de totale wereldwijde uitstoot afkomstig van slechts drie plaatsen:

• China
• De Verenigde Staten van Amerika
• De Europese Unie

Sommige bedrijven houden echter rekening met zichzelf.

Apple beweert koolstofneutraal te werken. Tegen 2030 wil Apple dat elk apparaat dat ze verkopen een klimaatimpact heeft van nul procent.

Google beweert al een netto nul impact op het klimaat te hebben door hun gebruik van koolstofcompensatie.

De vrede compenseren

CO2-compensatie is door Greenpeace gekarakteriseerd als groenwassen door bedrijven.

Ze beweren dat verbranders van fossiele brandstoffen zoals BP en Shell, maar ook luchthavens zoals Heathrow en luchtvaartmaatschappijen zoals EasyJet het compenseren meer als een PR-stunt gebruiken dan iets substantieels.

Als ze hun exorbitante uitstoot en impact op het milieu niet verminderen, zullen hun compensatie-inspanningen minder krachtig zijn in de strijd tegen klimaatverandering.

De projecten bevinden zich voornamelijk in ontwikkelingslanden.

Het hebben van compensatieprojecten in minder fortuinlijke gemeenschappen heeft een groot aantal voordelen voor iedereen die erbij betrokken is.

Compensatieprojecten bieden banen aan lokale gemeenschappen, wat de economie verbetert. Ze verbeteren vitale bronnen zoals toegang tot schoon drinkwater.

Ze breiden ook de lokale infrastructuur uit en behouden de biodiversiteit.

Windmolenparken, zoals die we ondersteunen in Braziliëcompenseren jaarlijks honderden miljoenen CO2. Ze helpen ook om grote gebieden van energie te voorzien en ondersteunen meer dan alleen de lokale gemeenschap.

Solopress' inspanningen voor compensatie

Hier bij Solopress hebben we net ons doel overtroffen om 100.000 kg CO2 te compenseren in iets meer dan een jaar. Dit hebben we bereikt door samen te werken met ClimatePartner met drie afzonderlijke CO2-compensatieprojecten die we ondersteunen.

We hadden dit niet kunnen doen zonder uw steun bij het kopen van producten van onze Solopress Groene serie.

We zijn er trots op dat we kunnen bewijzen dat we niet alleen maar groene dozen tikken. Alle producten, van flyers tot visitekaartjes en ansichtkaarten, worden ingekocht, geproduceerd en geleverd met een CO2-neutrale belofte.

Onze hele operatie wordt aangedreven door 100% hernieuwbare elektriciteit, via ons partnerschap met TotalEnergies Gas.

Door hun koolstofverbruik te verminderen en de uitstoot die ze produceren te compenseren, kunnen ze een volledig koolstofneutrale bezorgservice bieden.

Blauwe lichten en loeiende sirenes

Recyclen is een belangrijke manier om de schade die we aanrichten aan onze oceanen en groene habitats te beperken.

Het verminderen van ons afval zal helpen om deze diverse omgevingen te behouden en ze in staat te stellen om koolstof volledig te absorberen.

Koolstofcompensatie is de manier waarop we klimaatverandering gaan tegengaan, naast een wereldwijde vermindering van onze uitstoot.

Tijd is essentieel om een wereldwijde temperatuurstijging te voorkomen, dus er is geen of of hier.

We moeten beide problemen oplossen met blauwe lichten aan en loeiende sirenes.

Compensatie is een positieve stap om onze impact op de klimaatverandering goed te maken, maar het verminderen van ons schadelijke gedrag is het enige antwoord dat de aarde op lange termijn wil zien.