Glastonbury posterontwerpen beoordeeld

Sinds de oprichting in 1970 heeft Glastonbury zich stevig gevestigd als een van de grootste festivals ter wereld, met Michael Eavis die consequent de crème de la crème van de muziekwereld naar Somerset brengt.

Om aan te sluiten bij het festival van dit jaar hebben we ons designteam gevraagd om hun deskundige ogen te laten vallen op een aantal van de iconische Glastonbury line-up posters die in de loop der jaren zijn geproduceerd.

Intro

Glastonbury 2022 heeft zojuist de poorten geopend voor zijn schare trouwe festivalgangers die sinds 2019 verstoken zijn gebleven van hun jaarlijkse trip naar Worthy Farm. Het festival miste zelfs zijn eigen 50e verjaardagsfeest in 2020 vanwege de pandemie van het Coronavirus. Afwezigheid doet het hart echter groeien, en het festival van dit jaar - met de zon die schijnt en Sir Paul McCartney die de topper op zaterdag speelt - zou een klassieker aller tijden moeten worden.

Er is dus geen beter moment om terug te blikken op de branding van het festival in het verleden en het heden en bij te houden hoe de beroemde Glastonbury-poster de afgelopen halve eeuw is geëvolueerd.

Trends kunnen snel veranderen en grafische stijlen hebben de neiging om in de loop der jaren verouderd te raken. Maar als we afgaan op de geschiedenis van Glastonbury posters, dan is hun visuele identiteit door posterontwerp wordt beschermd tegen het verstrijken van de tijd door zijn vermogen om geweldige herinneringen terug te brengen naar elke fanatieke concertbezoeker.

Glastonbury heeft commentaar gegeven op hun visuele identiteit: "We hebben veel kunstenaars en 47 jaar geschiedenis, dus we kiezen normaal gesproken niet één ontwerper/kunstenaar uit vrees ik. Het is allemaal een groepsinspanning!". Dit zou kunnen verklaren waarom er door de jaren heen zo weinig aandacht is geweest voor het Graphic Design element van het festival.

Welke posters springen eruit en welke waren een complete misser?

 

1982 - Hit

Van Morrison heeft hier de hoofdrol en dit is een fantastische tweekleurige poster met een geweldige balans tussen lettertype en beeld. Een eenvoudig gereflecteerd beeld geeft deze poster sterke symmetrie met de pauwenillustratie en het Pyramidepodium dat een straal de nacht in schiet. De acts hebben allemaal ruimte op de poster om te kunnen ademen en onderscheid te maken tussen de drie categorieën muziek, film en theater.

 

1986 - Hit

Vrede en liefde, man. Terugkijkend op 1986 kan ik zien waarin dit ontwerp verschilt van de rest. promoten heldere kleurenmet een heel sterk logoconcept, dat afstand neemt van eerdere pogingen om het festival te 'branden'. Historisch gezien is het bekend dat het brandmerken van een festival complicaties met zich mee kan brengen, doordat veel bands te veel op een merk lijken in plaats van op een act. Deze poster is dus een goede mix tussen passend in de Glastonbury-stijl en makkelijk te verteren.

 

1989 - Miss

Hoe hebben ze het zo fout kunnen doen met slechts 3 jaar verschil? Een enorme verandering hier, van 1986 met een gemakkelijk in het oog springende opname, helemaal naar dit twijfelachtige tekstvel, dat er niet uitziet.

De ontwerper van 1987 heeft de regels over best practices volledig overboord gegooid. Dit is een lui ontwerp als ik kritisch ben. Het meest teleurstellende van alles is dat alle handelingen bij elkaar zijn gegooid in hetzelfde lettertype, dat vervolgens in het midden is uitgelijnd en continu over de pagina loopt. Genoeg om mijn ogen volledig uit te schakelen en mijn aandacht op iets anders te richten. Volgende!

 

1993 - Miss

Oh, de jaren negentig. Wat een decennium dat ons optredens gaf van Red Hot Chilli Peppers, Radiohead, Blur, Bob Dylan, Morrissey en meer. Wat niet memorabel kan worden genoemd zijn de typisch slechte posterontwerpen in de jaren '90?

Hoewel de poster uit '93 slecht is, is het waarschijnlijk de beste van het stel, omdat er wat karakter aan het ontwerp is toegevoegd in plaats van alle acts in één paragraafstijl te zetten.

Hoewel ik het kan waarderen om de naam van het festival in een grotere, meer speels handgetekend lettertype die de kleuren van het Glastonbury-icoon gebruikt. Afgezien daarvan is de rest van de poster gemakkelijk te vergeten.

Dus, laten we overgaan tot de goede dingen.

 

2003 - Hit

Een decennium later en met 2003 dat de boeken ingaat als de snelst verkopende Glastonbury tot nu toe, waarbij alle kaarten binnen 24 uur waren uitverkocht. Deze poster arriveerde zeker op de een of andere manier, wat terugkijkend een welkome afwisseling was van het oudere artwork dat in zo'n korte tijd zichtbaar verouderd was geraakt.

Deze poster verwelkomt een nieuwe verandering. Grotere typografiewaardoor acts zich van elkaar konden onderscheiden, tot en met een sterker kleurenpalet.

De man die verantwoordelijk is voor deze veranderingen is Stanley Donwoodbekend van het maken van al het artwork van Radiohead. Ook moet worden vermeld dat hij de opdracht voor de posterontwerpen en illustraties voor Glastonbury heeft overgenomen sinds het begin van de jaren '00.

 

2015 tot nu - Hit

Sinds 2015 heeft Glastonbury een veelkleurig, speelser thema, zoals dit voorbeeld uit 2019 laat zien. Sindsdien heeft elke poster een variatie op het thema - het enige dat in deze tijd aanzienlijk is aangepast en veranderd, zijn de namen van de acts.

Het feit dat de stijl in 4 jaar niet is veranderd, getuigt van het succes van dit ontwerp. Immers, als het niet kapot is, repareer het dan niet. Alle headliners zijn duidelijk te zien vanaf de bovenste regel en naar beneden toe staan de acts die op andere podia zullen optreden. De hiërarchie is goed en het gebruik van gekleurde tekst werkt goed. De achtergrondkleur is sinds 2016 zwart gebleven, waardoor de kleurrijke tekst goed uitkomt.

Voor het eerste festival sinds de pandemie was de verleiding groot om de veranderingen in het posterontwerp door te voeren. In feite is het geweldig om de terugkeer van iets vertrouwds te zien. Zoals we hier kunnen zien op de poster van 2022, zijn alle succesvolle elementen aanwezig, met een aangepaste rand en een zwarte achtergrond die is afgezwakt tot middernachtblauw. Het feit dat het herkenbaar is van de ontwerpen van voor de pandemie versterkt het idee van een triomfantelijke terugkeer naar business as usual.

Er komt misschien een tijd om het posterontwerp van het festival te rebranden, en we vermoeden dat die tijd snel zal komen. Maar voor nu is het gewoon geweldig om te zien hoe dit culturele instituut zichzelf opnieuw vestigt in een stijl die zowel succesvol als vertrouwd is.

Geïnspireerd?

Hier bij Solopress posters afdrukken voor festivals en optredens in het hele land. Bekijk onze poster afdrukken opties hier.